Κοινή ονομασία: Gettliffei Carrion Flower. στην τοπική διάλεκτο ονομάζεται mahushule [4] (μαχουσουλε).
Διώνυμο: Stapelia gettliffei, Σταπέλια η γκετλιφέι [1, 2]
Βασιώνυμο: Stapelia gettleffiι [3]
Συνώνυμα: Ceropegia gettliffei (R.Pott) Bruyns, Gonostemon gettliffei (R.Pott) P.V.Heath [1]
Τοξικότητα: είναι ασφαλής, έχει πολύ πικρή γεύση[5]
Ανθοφορία: τα άνθη είναι μεγάλα· αν όχι τα μεγαλύτερα στα σταπελιοειδή και η άνθηση στο φυσικό της περιβάλλον λαμβάνει χώρα τον Δεκέμβριο έως τον Μάιο.
Άρωμα: –
Θερμοκρασία: 28ºC – 30ºC. Το χειμώνα ευεργετείται από περίοδο ξεκούρασης· η θερμοκρασία καλό είναι να μην πέσει κάτω από 10℃.
Φως: ήλιος· μερική σκιά. Η Stapelia gettliffei αναπτύσσεται συνήθως στη σκιά των θάμνων. Όταν αναπτύσσεται σε ανοιχτή περιοχή, τα στελέχη εμφανίζονται πιο ανορθωμένα και πλεγμένα πολλά μαζί.
Υγρασία: 30% – 50%
Υπόστρωμα: χρειάζεται βασικά κάποιο μη οργανικό υπόστρωμα που να αερίζεται επαρκώς και να μην κρατά υγρασία για πολύ. 2 μέρη άμμο, 2 μέρη περλίτη, 1 μέρος λεπτόκοκκο χαλίκι και 1 μέρος χώμα για φυτά εσωτερικού χώρου είναι μια καλή αναλογία ως μείγμα υποστρώματος γι’ αυτή τη σταπέλια. Για περισσότερα βλέπε και το άρθρο: Χώμα για Παχύφυτα.
Πότισμα: το πότισμα εξαρτάται άμεσα από τη θερμοκρασία και υγρασία χώρου. Εάν η Stapelia gettliffei διατηρείται σε διαφορετικές από τις ενδεικνυόμενες θερμοκρασίες που δόθηκαν παραπάνω, χρειάζεται λιγότερο νερό όσο η θερμοκρασία πέφτει και καθόλου νερό σε θερμοκρασίες κοντά στους 10℃. Μπορεί να σαπίσει εάν ποτίζεται πολύ συχνά. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού χρειάζεται τακτικό πότισμα όταν το υπόστρωμα είναι ξηρό σε βάθος 5 εκ. Το τακτικό πότισμα αυτή την περίοδο επιφέρει ταχεία ανάπτυξη του φυτού και ευκολότερη ανθοφορία. Μπορεί να αντέξει πολύ καλά στην μεγάλη ξηρασία, αλλά φαίνεται να τα πάει καλύτερα με κανονικό (έως λιγότερο) πότισμα και είναι καλύτερο να αποφύγουμε να ποτίζουμε μέχρι το κέντρο του φυτού στη ρίζα να στεγνώσει τελείως. Κατά τους χειμερινούς μήνες, ποτίζουμε τα φυτά πολύ λίγο. Τα χυμώδη φύλλα τους - στην πραγματικότητα φυλλοκλάδια - θα αποθηκεύουν αρκετό νερό για να επιβιώσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Για τα υπαίθρια φυτά, σπάνια χρειάζεται πρόσθετο πότισμα, εκτός από τις εκτεταμένες ξηρασίες. Στα υπαίθρια φυτά προσέχουμε επίσης να μην είναι εκτεθειμένα στη βροχή και στον παγετό κατά την περίοδο του χειμώνα, σε χαμηλές θερμοκρασίες. Για περισσότερα σχετικά με τη φροντίδα κατά την περίοδο του χειμώνα βλέπε και το άρθρο: Παχύφυτα: φροντίδα το χειμώνα.
Λίπανση: η Stapelia gettliffei δεν χρειάζεται λίπασμα, αλλά μπορούμε να λιπάνουμε με τη μισή δόση στις αρχές του καλοκαιριού.
Πολλαπλασιασμός: πολλαπλασιάζεται εύκολα με μοσχεύματα βλαστών την άνοιξη και το καλοκαίρι.
Δυνητικά προβλήματα: ένα συχνό πρόβλημα είναι το υπερβολικό πότισμα, το οποίο μπορεί να προκαλέσει σήψη. Για λύσεις ως προς αυτό, υπάρχει και το άρθρο: Σήψη στα Παχύφυτα: Πρόληψη και Αντιμετώπιση.
Παραπομπές
1. POWO: Stapelia gettliffei
2. Για τη μεταγραφή του διώνυμου στα ελληνικά βλέπε: Stapelia, gettliffei.
3. tropicos: Stapelia gettliffei
3. PlantZAfrica: Stapelia gettleffii
4. Λίστα με τα ασφαλή και τοξικά φυτά - Letter S
. Stapelia gettliffei, Gonostemon, φροντίδα, πληροφορίες, τοξικότητα, toxicity
Διώνυμο: Stapelia gettliffei, Σταπέλια η γκετλιφέι [1, 2]
Βασιώνυμο: Stapelia gettleffiι [3]
Συνώνυμα: Ceropegia gettliffei (R.Pott) Bruyns, Gonostemon gettliffei (R.Pott) P.V.Heath [1]
ενημέρωση: 3 Φεβρουαρίου 2019
κωδικός συλλογής: 171102-01
κωδικός συλλογής: 171102-01
 |
| 2 Νοεμβρίου 2017: φύτεψα τους σπόρους της Stapelia gettliffei και του Piaranthus punctatus. |
Προέλευση και Οικότοπος
Η Stapelia gettliffei είναι ένα βλαστοπαχύφυτο στην οικογένεια των Αποκυνοειδών (Apocynaceae). Αναπτύσσεται στα θερμότερα, ξηρά, αμμώδη τμήματα των λεκανών απορροής του ποταμού Limpopo στη νοτιοανατολική Μποτσουάνα, στα βόρεια μέρη της Νότιας Αφρικής, στη νότια Ζιμπάμπουε, και λίγο πάνω από τα σύνορα στη Μοζαμβίκη στα ανατολικά. Συνήθως αναπτύσσεται σε περιοχές με χαμηλό υψόμετρο σε σκιασμένες περιοχές, συχνά με άλλες Σταπέλιες από την ίδια περιοχή.Πληροφορίες καλλιέργειας[4]
Μέγιστη ανάπτυξη: έως 20 εκ.Τοξικότητα: είναι ασφαλής, έχει πολύ πικρή γεύση[5]
Ανθοφορία: τα άνθη είναι μεγάλα· αν όχι τα μεγαλύτερα στα σταπελιοειδή και η άνθηση στο φυσικό της περιβάλλον λαμβάνει χώρα τον Δεκέμβριο έως τον Μάιο.
Άρωμα: –
Θερμοκρασία: 28ºC – 30ºC. Το χειμώνα ευεργετείται από περίοδο ξεκούρασης· η θερμοκρασία καλό είναι να μην πέσει κάτω από 10℃.
Φως: ήλιος· μερική σκιά. Η Stapelia gettliffei αναπτύσσεται συνήθως στη σκιά των θάμνων. Όταν αναπτύσσεται σε ανοιχτή περιοχή, τα στελέχη εμφανίζονται πιο ανορθωμένα και πλεγμένα πολλά μαζί.
Υγρασία: 30% – 50%
Υπόστρωμα: χρειάζεται βασικά κάποιο μη οργανικό υπόστρωμα που να αερίζεται επαρκώς και να μην κρατά υγρασία για πολύ. 2 μέρη άμμο, 2 μέρη περλίτη, 1 μέρος λεπτόκοκκο χαλίκι και 1 μέρος χώμα για φυτά εσωτερικού χώρου είναι μια καλή αναλογία ως μείγμα υποστρώματος γι’ αυτή τη σταπέλια. Για περισσότερα βλέπε και το άρθρο: Χώμα για Παχύφυτα.
Πότισμα: το πότισμα εξαρτάται άμεσα από τη θερμοκρασία και υγρασία χώρου. Εάν η Stapelia gettliffei διατηρείται σε διαφορετικές από τις ενδεικνυόμενες θερμοκρασίες που δόθηκαν παραπάνω, χρειάζεται λιγότερο νερό όσο η θερμοκρασία πέφτει και καθόλου νερό σε θερμοκρασίες κοντά στους 10℃. Μπορεί να σαπίσει εάν ποτίζεται πολύ συχνά. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού χρειάζεται τακτικό πότισμα όταν το υπόστρωμα είναι ξηρό σε βάθος 5 εκ. Το τακτικό πότισμα αυτή την περίοδο επιφέρει ταχεία ανάπτυξη του φυτού και ευκολότερη ανθοφορία. Μπορεί να αντέξει πολύ καλά στην μεγάλη ξηρασία, αλλά φαίνεται να τα πάει καλύτερα με κανονικό (έως λιγότερο) πότισμα και είναι καλύτερο να αποφύγουμε να ποτίζουμε μέχρι το κέντρο του φυτού στη ρίζα να στεγνώσει τελείως. Κατά τους χειμερινούς μήνες, ποτίζουμε τα φυτά πολύ λίγο. Τα χυμώδη φύλλα τους - στην πραγματικότητα φυλλοκλάδια - θα αποθηκεύουν αρκετό νερό για να επιβιώσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Για τα υπαίθρια φυτά, σπάνια χρειάζεται πρόσθετο πότισμα, εκτός από τις εκτεταμένες ξηρασίες. Στα υπαίθρια φυτά προσέχουμε επίσης να μην είναι εκτεθειμένα στη βροχή και στον παγετό κατά την περίοδο του χειμώνα, σε χαμηλές θερμοκρασίες. Για περισσότερα σχετικά με τη φροντίδα κατά την περίοδο του χειμώνα βλέπε και το άρθρο: Παχύφυτα: φροντίδα το χειμώνα.
Λίπανση: η Stapelia gettliffei δεν χρειάζεται λίπασμα, αλλά μπορούμε να λιπάνουμε με τη μισή δόση στις αρχές του καλοκαιριού.
Πολλαπλασιασμός: πολλαπλασιάζεται εύκολα με μοσχεύματα βλαστών την άνοιξη και το καλοκαίρι.
Δυνητικά προβλήματα: ένα συχνό πρόβλημα είναι το υπερβολικό πότισμα, το οποίο μπορεί να προκαλέσει σήψη. Για λύσεις ως προς αυτό, υπάρχει και το άρθρο: Σήψη στα Παχύφυτα: Πρόληψη και Αντιμετώπιση.
Αναλυτικότερες πληροφορίες
Τα στελέχη αποκτούν ένα κόκκινο χρώμα κατά την ξηρή περίοδο και γίνονται λεπτά σαν χαρτί[4].Φωτογραφίες και Ιστορικό
φωτογραφίες και περισσότερες πληροφορίες θα προστεθούν εν καιρώ.Παραπομπές
1. POWO: Stapelia gettliffei
2. Για τη μεταγραφή του διώνυμου στα ελληνικά βλέπε: Stapelia, gettliffei.
3. tropicos: Stapelia gettliffei
3. PlantZAfrica: Stapelia gettleffii
4. Λίστα με τα ασφαλή και τοξικά φυτά - Letter S
. Stapelia gettliffei, Gonostemon, φροντίδα, πληροφορίες, τοξικότητα, toxicity
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου